شنبه ۱۳ آبان ۰۲ ۱۷:۵۱ ۱۹ بازديد
زمانی که زنان اشراف زاده در مصر باستان، استخوان و عاج را می‌تراشیدند و به عنوان ناخن مصنوعی یا کاشت از آنها استفاده می‌کردند. حتی با ابزاری مانند ورق‌های نازک طلا، نگین‌های گران قیمت و جواهرات چشمگیر، ناخن‌های مصنوعی خود را تزئین می‌نمودند. اما در طول زمان، کاربری این تکنیک‌ها همگام با پیشرفت جامعه علمی مدرن‌تر شدند، تا اینکه به انواع کاشت‌های امروزی رسید.
چیزی که ما امروزه تحت عنوان کاشت ناخن می‌شناسیم، دستاورد تصادفی دندانپزشکی به نام فردریک اسلک در سال 1954 است. فردریک، هنگامی که موقع کار کردن با شکستن ناخن خود مواجه شد، از اکریلیک‌های دندان برای ترمیم آن استفاده کرد. نتیجه این کشف، پایه گذاری صنعتی بزرگ و در حال گسترش به نام کاشت ناخن است.